Emenike'ye Erken Tatil

Karabük'ten Spartak Moskova'ya Fenerbahçe üzerinden aktarmalı geçiş yapan Nijeryalı golcü Emmanuel Emenike kendisine kartopları, maymun sesleri ve ıslıklarla saldıran ırkçı rakip taraftara kaldırdığı orta parmağıyla cevap verince Rusya Futbol Federasyonu'nun hışmına uğramış. Maçlardan (7 adet) sezon sonuna kadar men edilmiş, üstüne de 500 bin ruble (yaklaşık 17 bin dolar) para cezası kesilmiş. Hem de oyuncu maçtan sonra yaptığı hareket için özür dilemesine rağmen. Hem de FIFPro'nun oyuncunun tahrik edildiğini beyan edip ceza verilmemesini istemesine rağmen. Ne diyeyim, belki de Emenike kendisine verilen cezayı erken tatil olarak görüp, seviniyordur.

Emenike'nin şimdiye kadar oynadığı 14 lig maçında 9 golü ve 3 asisti vardı.

Öylesine

Doğruya doğru, ne kadar kendimi zorlasam da gerek okulun yoğunluğu gerekse benim tembelliğimdenkaynaklık koca bir ara verdim yazmaya. Hatta şike olayı ayyuka çıktığında futboldan bile soğudum denebilir. Artık maç özetlerini denk gelmedikçe izlemiyorum. Muhabbetlerde "O golü gördün mü!" sorusuna cevabım olumsuz oluyor. FM'nin 2011 ve 2012 versiyonlarını oynamadım zira iyice karmaşıklaştığını, sıkıcılaştığını düşünüyorum. FFT dergisini satın almıyorum, artık şehir planlama kitaplarından başka bişey okumaz olduk. Derbiler umurumda değil, artık şike yapanların cezalarının doğru düzgün verilemediği bir ligi takip etmek gelmiyor içimden...

Diğer yandan şunu biliyorum ki futbol aşktır. Ne kalbinden çıkarıp atabilirsin ne de yıllar sonrasında aklından silebilirsin. Tüm soğuma çabalarıma karşın Melo'nun golden sonraki bulldog sevincine gülesim, Selçuk'un frikiklerinde beğeni ıslığı çalasım ya da sıkıldığım günlerde açıp CM oynayasım gelmiyor değil. Bu yüzdendir ki uzun süredir yazmadığım blogu kapatmayı düşünmedim. Canım sıkıldıkça açtım ve geçmişte yazdıklarımı, paylaştıklarımı okudum. Şimdi de içimden gelenleri yazıyorum. Ayrıca çok yakın olduğum bir insan yakın bir akrabasını trafik kazasında kaybetti, ona da buradan başsağlığı dilemek istiyorum.

Belki fırsat buldukça yazmaya devam ederim, kim bilir...